Tot op een paar weken geleden geloofde ik geen enkele reiziger die zei dat het moeilijk is om een blog bij te houden om het thuisfront te informeren….” Ik heb geen tijd?..f*ck you!!! Ik heb geen tijd!!….je ben gvd op vakantie!!” dat is wat ik dacht. Maar op dit moment zit ik in hetzelfde schuitje, ik loop 3 verhalen bomvol avontuur achter en het wordt steeds moeilijker om deze vliegensvlugge tijdmachine in te halen….zoals gezegt, aangepast aan het manana (take it easy) en tranquila (take it easier) gevoel wat elke reiziger meester maakt!! Ik ga mij dan ook niet excuseren, dit is integratie ten voete uit!!

Nu…to the point!! Waar was ik gebleven. Owjah, ik zat nog steeds in Antigua, Guatemala!! Het is de laatse fasen van mijn cursus spaans. Voor mijn gevoel zit ik redelijk op niveau. Mijn leraressen daarentegen houden mij nog steeds voor de gek en ik was nog steeds niet in staat om hier op verbaal niveau op in te gaan. Dus was ik genoodzaakt andere middelen te gebruiken. Onder het mom van een snelcursus nederlandse cultuur heb ik ze beide een aantal dropjes voorgeschoteld. Na enige aarzeling gingen ze hierop in, een split of a second later wisten ze niet hoe snel ze naar de wc moesten gaan om het geheel brakend in de wc te deponeren. Haha..die hebt ik tuk…nederlandse cultuur domineerd the shit!!!

Enkele dagen later arriveerde Cas in Antigua. Gastvrij als ik ben heb ik hem een rondleiding gegeven, alle higlights van het stadje getoond en aan me matties voorgesteld. Enkele dagen later was het ´el dia del diabolo´ oftewel develsday! Een ietwat overgewaardeerd feest waarbij een papiere duivel wordt verbrand met een te grote hoeveelheid vuurwerk om de boze geesten te verjagen. Voor mij en een grote groep andere gringo´s reden te over om ons te goed te doen aan alles wat god verboden heeft middels een duivelse hoeveelheid boezz en wat al niet al!!!
De volgende dag zou een van de highlights van mijn tour moeten worden. Het beklimmen van de pacaya, een dikke 2.500 meter hoge recentelijk uitgebarste vulkaan. Bepakt met een rugzak proviand een wandelstok en maat cas waren we klaar voor een 3 uur durende hike naar de top alwaar zich een rivier met lava zou bevinden, volgens de folder en de reisbureaus…. Niks was minder waar…het overtrof dubbel en dwars mijn verwachting. Na een lange, stijle en extreem vermoeiende wandeling over een duivelachtig, grauw en zwart landschap arriveerde we bijna bij de krater. Hier verlieten we het begaanbare pad, voorzover het al een pad was, en liepen we over krakende holle gestolde lava naar de rivier. Hierbij moet je ervan uitgaan dat ze het niet zo nou nemen met veiligheid, een stap op de verkeerde steen en je eindigt, brandend en wel …in de hel! Nadat we al deze risico´s getrotseerd hadden werden we beloond met het volgende uitzicht!!!



De volgende dag was het de 10de van decembert…mijn verjaardag!! Dit werd gevierd door middel van een door mij geinitieerde tiquila competitie. Waardoor iedereen rond een uurtje of 10 op zijn zachtst uitgedrukt shitfaced was!! Hierdoor voelden ´aan aantal´ gringo-matties zich genoodzaakt op zoek te gaan naar een van de meest bezochte attracties van Antigua, de grappige maar meest opzichtige cover up in het nalatenschap van senor escobar, het ´i love coke´ busje.



Na het nachtelijk bezoek aan deze attractie hervonden een aantal mensen hun energie en resulteerde dit in een swingende salsa verjaardags nacht!!

Nadat ik van dit spektakel was bekomen stond er een 8 uur durende busreis op de planning vanuit Antigua naar Lanquin. Tijdens deze reis kwam ik een aantal oude bekenden tegen waardoor de reis een stuk aangenamer werd. Eenmaal aangekomen in de middle of f*cking nowwhere werden we blootgesteld aan een van de mooiste, zo niet het mooiste, hostel van zuid amerika…de zephyr lodge! Een grote vila op een bergtop met een uitzicht van bijna 360 graden op bergtoppen, rivieren en dorpjes voorzien van een partycrew die alle reizigers elke avond motiveerde voor een plaatselijke aardbeving!! Het beste van dit hostel was de douche en mijn bed….Gewoon ff voor de fun, om iedereen jaloers te maken twee filmpjes van deze twee hihglights!! Voordat je gaat kijken..schrik niet van mijn afzichtige alles-behalve-uiteslapen-ochtend-hoofd!! Het ware zware nachten…dank voor dit begrip!!

The masterbedroom...


Dagelijkse route naar de king size view douche...


Een dag later breidde het gewetensconflict zich uit. Naast de duivelse ervaring op de vulkaan stond me een hemelse ervaring te wachten. Volgens vele backpackers het mooiste natuurverschijnsel wat ze ooit gezien hebben. Semuc Champey is de oorsprong van een rivier wat uitmond in een groot aantal poelen en watervallen (daarnaast zijn er dagelijks 99 oogverblindende maagden te vinden, maar dat terzijde). Ik vergezeld met een 7 tal idioot gekke canadezen begonnen deze tocht in de grotten van champey alwaar we door kaarslicht omgeven een aantal te gekke jumps konden maken van de rotsen (zie foto´s in flickr). Vervolgens werd de tocht voortgezet door middel van levengrote tarzanachtige schommel die eindigde in een 8 meter hoge jump in de rivier. Tegelijkertijd werden een aantal binnenbanden in de rivier gedropt waarin we drijvend in de andere kant van de rivier uitkwamen. Tot slot bezochten we de poelen van semuc shampey, op zijn zachtst uitedrukt..AMAZING…ik mag hopen dat tezijnertijd petrus zonder schaamte de hemelpoorten kan openen en dat de hemel dit schouwspel op zijn minst evenaart!! Tot slot werd ons de mogelijkheid gegeven om van een 18 meter hoge waterval te springen. Natuurlijk werd uit veiligeheidsoverwegingen (whataf*ck!!¿) erbij gezegt dat je wel in het aangegeven vlak aan de linkerzijde van 2m bij 2m moest springen omdat je anders op de rotsen zou landen…een interresant feitje was dat wij de laatste groep waren die mochten springen omdat de helft van onze groep de rotsen hadden geschampt en het water eigelijk al te laag stond door het droge seizoen! Al met al dikke shit…check it uit hieronder!!


Opluchting nadat petrus de poort opende...


Semuc Champey from chopper view...


18 meter hoogtevrezen...

Nadat we het park verlieten werd ik er door de gids op gewezen dat mijn naam een nogal vreemde vertaling had in het locale indiaans-spaans. Ik zou mij de afgelope periode voorgesteld hebben als olla..mijn naam is lul omdat koen letterlijk vertaald een nogal mannelijke betekenis heeft. De hieropvolgende keren dat ik mij voor moest stellen speelde ik hier natuurlijk op in door mijn achternaam, grande!! er ook bij te vermelden...wat resulteerde in hilarische situaties.

Door de ervaringen op de vulkaan en in semuc is het me aardig moeilijk gemaakt, en schieten er onnodig veel essentiele levensvragen door mijn hoofd…wil ik naar de hemel of naar de hel!¿ You tell me!

Tot slot nog een avontuur wat een beetje buiten de setting van dit verhaal valt. Na lanquin heb ik mijn tocht voortgezet naar Flores waar ik een Auzie en een Duitse chick ontmoette die ook naar Tikal wilde. Tikal is een van de meest indrukwekkende en grootse maya ruine parken van centraal amerika (o.a. starwars en apocalipto zijn hier opgenomen) (zie foto´s op flickr). De Auzie guy stelde mij voor om het belachelijke entree bedrag van 100Q (voor locals 10Q) te omzeilen door niet door de entree naar binnen te gaan maar door de jungle. Ik was wel in voor een avontuur en stemde hiermee in. Bewapend met een machetti (jungle kapmes), een landkaart en wat donkere kleren deden we een aantal pogingen om aan de beveiliging van het park te ontsnappen. Dit mocht helaas niet baten, we werden gesnapt en moesten alsnog het entree bedrag betalen! Achteraf moet ik toegeven dat het ondanks de hoge entree prijs zeer de moeite waard was zoals op de foto´s te zien is.

Tot slot nogmaals een uitleg voor het plaatsen van reacties omdat veel mensen (oentjes) het nog niet begrepen...hierbij een step by step uitleg...

1. ga naar oer-soep1.blogspot.com (daar ben je al als het goed is)
2. klik op reacties (naast de titel van het verhaal)
3. scroll naar beneden in het pop up venster en plaats je reactie
4. voor onder in bij naam/ url je naam
5. reactie publiceren