Het is ondertussen eind December (ik hoor jullie bevroren breinen denken: dat is bijna vórig jaar zomer….moeten we hier nu aan herrinnerd worden)…de bij ons zonnige kerst en het einde van het jaar zijn in zicht. We besloten naar de Bay Islands te gaan, het episch centrum van zowel cheap-ass als party-minded backpackers die hun duikbrevet willen halen onder het genot van allerlei feestelijke genoegens. Dit werd nog eens rustig vermultivoudigd gedurende onze periode tussen kerst en oud op nieuw.

De rit naar de Bay Islands was goedkoop, wat in dit geval gelijk stond aan vies, dodgy, oncomfortabel en hectisch. Gedurende een 10 uur durende busrit werd 8 keer van bus gewisseld, is er een ruzie opgelost door ongecontroleerde mar doelbewuste pogingen iemand de mond te snoeren met een machetti (jungle kapmes) en is mijn iets te kleine chickenbusbankje (het zijn nl oude amerikaanse schoolbussen gemaakt voor KINDEREN) met 11 verschillende personen gedeeld die onderling, bewust of onbewust, afwisselde van stinkend, oud & muf naar behaard & dik naar jong en mateloos irritant!!!

Van de voor kerstavond ongebruikelijke angst bekomen kwamen we aan op Utila, het kleinste maar goedkoopste eiland van de twee Bay Islands van Honduras. Hier werden we direct belaagd door de met elkaar concurrerende duikscholen en werd ondanks een vrij mannelijke black-out toch een weloverwogen beslissing gemaakt door met Kathlin en Eev mee te lopen (niet geheel onbelangrijk dient vermeld te worden dat Kathlin en Eev 2 Zweedse onderwater-bimbo´s waren), kwalitatief gezien duidelijk de beste keus al zeg ik het zelf! Aangekomen in hun duikhoofdkwartier werden we direct overtuigd voor een boomhutfeest, omgerekend 10 hele euro´s voor onbeperkt kalkoen en drank. Deze combinatie resulteerde voor veel mensen in een soort van turkey-burping waarbij het gevogelte er zogezegt sneller uit vloog als dat het er in ging…..Feliz Navomito!!

De volgende dagen stonden in het teken van duiken, duiken en nog eens duiken...in mijn geval tot frustratie aan toe. Eerst moesten bepaalde skills worden binnen getikt, appeltje eitje voor iedereen…behalve voor mij! Een van de skills was dat je het masker vol moest laten lopen met water om het vervolgens door de neus leeg te blazen, anatomisch gezien niet onmogelijk! Het aantal pogingen om deze anatomische wijsheid te ondersteunen stonden gelijk aan het aantal keer dat mijn leven aan me voorbij flitste omdat ik bijna verdronk. Uiteindelijk heb ik het toch voor elkaar gekregen om het de noodzaklijke twee keer te volbrengen waardoor de deuren van de wonderlijke onderwaterwereld definitief voor me geopend werden. Gedurende de volgende duiken zou ik getuige zijn van dolfijnen, zeepaardjes, schilpadden, het standaardassortiment aan tropische vissen en niet te vergeten, het dagelijkse hoogtepunt, de slippery dicks (it´s all in the name). Deze vis kwam aandachtsgeil met je spelen zodra je met zand ging rommelen.


Onderwaterschepsels

Dit alles werd natuurlijk afgewisseld met de nodige drankverorberrende avonden. Waarbij ik ondertussen kan garanderen dat gemiddeld genomen drank en duiken de volgende ochtend geen goede combinative vormen. Na een van de zatste avonden gedurende mijn trip stond een duik te wachten waarbij we 40 minuten, onder redelijk zware omstandigheden, de zee op moesten, niks mis mee…zo lang je maar vaart, zo bleek. Eenmaal aangekomen lag de boot bungelend op de golven 15 minuten stil waarbij 9 van de 14 personen zeeziek werden. Zelfs wanneer men eenmaal onderwater was weerhield dat er 2 personen niet van om er gewoon lekker op los te kotsen door het mondstuk, de regulator!!

Het was ondertussen de 31ste wat in mijn ogen normaal gesproken de meest overgewaardeerde nacht van het hele jaar is. Hier zou het anders worden, volgens vele was Utila the place to be voor new years! Dit was ook wel te merken, de verwachtingen waren hoog gespannen en iedereen had het erover….en ik zal je vast verklappen…het was mijn best new years ever!!! Het begon al met de voorbereidingen, Christian (dude van mijn vorige verhaal) had het idee om als warm up volgens deense traditie ´pakke leg´ (een soort van dobbelend surprise) te spelen met een mannetje of 15. Hiervoor waren de meest uiteenlopende kado´s gekocht, van carrote cocks tot sloveense bob marly immitaties tot een gigantisch oversized buil weed. Dit geheel werd aangekleed met 2 flessen champagne a 75 dollar per stuk! Hierbij dient eerlijkheidshalve (hoe hypocriet) vermeld te worden dat op wonderbaarlijke wijze de prijslabels veranderd waren naar 5 dollar per stuk. Deze flessen werden dan ook onrespectvol en niet al te bourgondisch naar binnen gegoten conform de laatst genoemde prijs. Nadat iedereen zijn kado´s in ontvangst had genomen werd de avond voortgezet in een bar waar, bijna cliché, voor 15 dollar onbeperkt gegeten en gedronken kon worden. Al deze voorbereidingen zorgde ervoor dat deze uiterst zorgzaam geselecteerde groep van 15 personen behoorlijk in the centre of attention stonden middels human pyramids en kinderlijk leuk vermaak met rotjes en ander vuurwerk. Op dit moment waren de eerste slachtoffers al gevallen en zat naar het hostel teruggekeerd en het was nog niet eens 12 uur!! De aftrap van het nieuwe jaar werd gegeven in de tritanic, volgens de lonely planet de 3de best bar van de wereld, volgens mij….de beste!! Na het vuurwerk en de nodige nieuwjaarsgroeten werd de rit voortgezet in de cocoloco. Deze bar zou qua muziek in Nederland niet het verschil maken. Echter in het geval van een beat-addict die al in geen maanden electronische muziek gehoord heeft kan deze bar vergeleken worden met een bovengemiddelde zaadlozing, opgekropte endorfine die met behulp van de juiste snaar zorgde voor een explosive van energie en blijdschap. Dit zorgde er dan ook voor dat de avond die exact begon tijdens het nederlandse op op nieuw (7 uur tijdsverschil en in Honduras 17.00u) eindigde om een uurtje of 11.00u in de ochtend! Een regelrechte rave om nooit te vergeten!!!!






Going loco @ cocoloco…….regelrechte rave strate in je face!!!


Going loco @ cocoloco……it´s a fucking movie mannn…yeahhhhhh


Going loco @ cocoloco…..ook in Honduras was het tijd voor een collectieve, helaas niet door unox gesponsorde, nieuwjaarsduik!!!!